Een ijzig koude  rilling loopt over mijn rug, de angst bekruipt me in dit zwarte bos waar een geur van ontbinding en schimmel heerst. Ik voel het, ik weet het! Ik moet vlugger gaan stappen zelfs lopen en beter nog rennen ik moet hier weg! Weg van deze plaats van verderf hier heerst een duivelde koude is het omdat het bijna halloween is? 

Ik weet het, het is hier niet pluis dat is zeker. Duivelse koude is een raar begrip maar het is net of iets buitenaards al de warmte om me heen heeft weggezogen, dezelfde koude die ik elke nacht voel sinds mijn vrouw overleden is. Het is geen gebrek aan menselijkheid of vriendschap, nee daar ben ik dankbaar voor, voor de vele vrienden, maar de echte liefde die is nergens meer te bekennen. Misschien heeft elk mens maar recht op één echte liefde? Ik weet het niet.

Maar nu is het iets van een heel andere orde, nu moet ik vluchten voor iets van binnenuit, ja er zijn cellen in mijn lichaam die het heft in eigen hand genomen hebben en nu hun eigen dodelijke weg zijn opgegaan. Ik moet ze voor blijven ze mogen me niet inhalen dus Rennen, rennen en nog eens rennen. Maar kan je rennen en sneller zijn dan dingen die binnen in je zelf zitten?. Sneller dan je eigen schaduw zoals Lucky Luck.

Die duizenden lelijkaards in mij die een andere weg zijn opgegaan worden wel op allerlei manieren die de wetenschap kent bestreden, telkens neem je dan wat voorsprong en dan komen zij weer opzetten, in het begin voel je ze niet en ben je zeker dat je ze aankan maar nu hebben ze een nieuw teken van leven gegeven, een altijd aanwezige pijn. De zekerheid dat je ze baas kan slinkt met de minuut en het vergt een reuze wilskracht om niet toe te geven aan de angsten die uit het diepste van je zelf opkomen, het hoofd te bieden.

Er is maar één manier met de miljarden goede cellen die ik nog heb trachten de opstandelingen altijd een stap voor te zijn en dat is zoveel mogelijk goede vrienden rond om mij te scharen zodat ik deze marathon kan winnen aangemoedigd door het geschreeuw  van hun  vriendschap.

Het komt er nu op aan eerst aan de finish te zijn .