Wat sta ik hier nu te bibberen op de WC met de deur op een kier?, Het Toilet van mijn vriend Henk en zijn vader, die we soms onder ons jongeren “de oude” noemen, wat niet zo fair is want “de oude” is wel een moderne en begripvolle vader vooraan in de vijftig en werkt dag en nacht om zijn zoon een leuke jeugd te bezorgen zoals hij er zelf één gehad heeft. Dus ik ga hem gewoon de Pa noemen.

 

In ons vriendengroepje van aantal onafscheidelijke pubers ben ik het buitenbeentje, De stille vooral verlegen, teruggetrokken, binnenvetter, en meisjes die blijven uit mijn buurt, ik zou ook niet weten wat ik met hen moet, die hebben liever een meer zelfzeker type.

 

Achter de fotozaak van “de Pa” is er een grote studio en die mogen we gebruiken, zittend op alles wat maar kan, kunnen we daar muziek spelen of praten over de grote verbeteringen waar de wereld aan toe is, en toch blijft alles bij het oude.

 

Terwijl we de wereld ombouwen gaat er soms wel eens een jointje rond, maar de Pa heeft eindelijk het verschil leren ruiken tussen marihuana en wierook, en nu is dat dus ten strengste verboden, maar ja de studio grenst aan een terras en daar kun je ook smoren.

 

Vandaag heerste grote bedrijvigheid in de studio iedereen was zich aan het klaarmaken om te vertrekken naar Reggae Geel. Ik hou niet van reggae en ga niet mee, ik wil ook niet mee ik ben eigenlijk een beetje benauwd van al die dreadlocks en die wiet walm, en mijn vader zou me ook nooit laten gaan, en daarbij al die kleuren groen, geel en rood passen toch niet bij elkaar, zeg nu zelf!

 

Plots was de oudste broer van Wibo daar en die zou ons met zijn busje wegbrengen met onze spulletjes en tentjes. Iedereen stoof naar buiten vol enthousiasme ik bleef in mijn hoekje zitten en dronk het laatste restje lichtgevende tonic uit mijn glas, terwijl ik toekeek hoe het mierenvolk zich als een geheel naar zijn nieuwe nest verhuisde..

 

Nu was het stil niemand had iets tegen me gezegd, behalve dan Marc die had geroepen “braaf zijn he en laat de meisjes met rust”.

 

Toen viel de automatisch sluitende deur van de winkel in het slot!

 

Ik keek een beetje beduusd rond, moedig ben ik niet, veel licht was er niet behalve dan een paar kaarsen en een blauw licht dat me al gans de avond had verbaasd en waardoor mijn Tonic lichtblauw kleurde, het leek wel blacklight maar ik zag nergens een TL Buis plots begreep ik dat het blacklight uit die kleine spotjes kwam, dat was iets nieuw dat kende ik niet. Die Henk kreeg ook altijd alles van zijn vader!

 

Die blacklight spots die zou ik wel willen op mijn kamer om naar Pink Floyd of andere buitenaardse muziek te luisteren lekker op mijn eentje, Henk en de Pa hadden toch geld genoeg en plots besloot ik wat ik nog nooit gedaan had, ik ging iets stelen en zou die lampen meenemen, het zou makkelijk gaan omdat de oorspronkelijke lampen nog op het aanrecht lagen gewoon vervangen en niemand zou iets merken!

 

Ik klom op een stoel en draaide de eerste lamp los ze was behoorlijk warm, ze gleed in mijn linker broekzak en dan de tweede naar de rechter maar de derde was gloeiend heet en moest ik lossen om me niet te verbranden ze viel kletterend in scherven op de grond. Hoorde ik nu de Pa niet naar beneden komen? verdomme ja die heeft iets gehoord vlug sloop ik de WC binnen en had nog juist de tijd om de  deur achter me aan te trekken, maar ze bleef op een kier staan.

 

Ik hou mijn adem in en hoor “de Pa” mompelen: ”die rotjongens, zie die rommel hier toch, en ze hebben zelfs de kaarsen laten branden, en die stank hier, wassen die zich wel eens? en hier halve volle glazen, sigaretten peuken, verdomme toch dat moet nu gedaan zijn zie”.

 

Hij begint de kaarsen uit te blazen en knipt het licht aan, een klein lampje gaat slechts aarzelend branden, logisch de spotjes liggen nog steeds op het aanrecht en hij mompelt weer: ”Die rotjong hebben die blacklight lampen ook nog mee genomen wat kunnen ze daar nu mee doen in geel?  En daar is er zelfs een kapot voor niets hebben ze respect die galgenhazen gaan ervan lusten als ze terug zijn”.

 

Plots wordt het stil heeft hij mijn aanwezigheid gevoeld? Ik trek mij zo ver mogelijk terug in het toilet gelukkig is dat een grote diepe donkere ruimte, ik durf niet meer te ademen en het zweet breekt me uit. Hij trekt zijn schouders op en gaat weg en dooft het kleine lampje. Hij loopt naar de winkel draait de deur op slot en doet de elektrische rolluiken naar beneden.

 

Nu zit ik mooi in de rats, opgesloten! ik kan er niet meer uit!, langs de tuin is geen optie daar is alles ommuurd en volgebouwd wat Nu? Ik bibber over heel mijn lijf dat was even spannend maar nu ben ik er nog lang niet uit .Ik sluip naar de winkel, er is daar een zwak licht van een bakje van een polaroid reclame voor pasfoto’s dat de ganse nacht blijft branden, maar zie geen oplossing de deur is op slot, de sleutel weg en het rolluik dicht. De bel onder de deurmat zal ook nog wel werken, dus langs daar is ook geen uitweg te vinden.

 

De schuifdeur boven aan de trap gaat open en Hij komt weer naar beneden ik laat me op mijn knieën echter de toog zakken en hou op met te ademen. Hij loopt recht naar achter en trapt bijna op 10 cm na op mijn hand. Pff…  Er komt steeds meer licht van daar hij is de spots weer aan het installeren. Ik moet hier weg als hij terugkomt met al dat licht ziet hij me zeker ik kruip tot aan de keldertrap en laat me in de donkere opening zakken.

 

Hij komt terug en plots hoor ik beep, beep, beep, beep, hij heeft het alarm aangezet, dat ook nog! Nu zit ik hier op die keldertrap met mijn hoofd op gelijke hoogte met de vloer van de winkel, naar boven kan ik nu ook niet meer! Hij gaat de trap op als ik wil kan ik hem doen vallen door zijn been te grijpen maar wat ben ik daar mee?  Dan eindigt dit op een gevecht en dat kan ik bange jongen nooit winnen.

 

Ik Wil hier gewoon weg!

 

Wat nu? Ik blijf staan er is nog maar een uitweg, ik ga kijken in de kelder voorzichtig stap voor stap naar beneden en vooral geen geluid maken. De kelderdeur gaat gelukkig geluidloos open.

 

Pfff. Ik sluit de deur achter mij nu voel ik me veiliger , maar het is hier niet warm en vooral donker. Na een tijdje begin ik toch wel de omgeving om mij heen te zien en na wat getast vind ik een lichtschakelaar, zou ik die durven gebruiken? Ik volg de draad en voel een klein peertje ik zal het risico maar nemen. Gelukkig is het maar een lamp van 25 Watt nu zie ik tenminste waar ik ben, ik hou me stil om te luisteren of er geen geluid van boven komt maar het er zijn geen onrustwekkende geluiden te bekennen.

 

Vlak voor mij is een keldergat maar het is afgesloten met een plaat, die is vastgeschroefd met vier vleugelmoeren, ik ga die losmaken en kijken wat daar achter zit. Voorzichtig en om geen argwaan te wekken doe ik het licht weer uit en begin aan die vleugelmoeren te draaien gelukkig gaan ze makkelijk los op een na, verdomme draai dan toch!

 

Na een kwartiertje werk en wat gewrik is de plaat los en zie ik straatlicht het keldergat is afgedekt met een gril die is vastgelegd met een ketting die gelukkig totaal verroest is en dus gemakkelijk los te maken. Nu kan ik buiten, maar kan ik wel door dat gat? En erg proper zal ik daar ook niet van worden, mijn vader zal er niet mee kunnen lachen dat mijn nieuwe kleren er beschadigd gaan uitkomen, maar liever een kwade vader dan het politiebusje. Toch stom dat ik die lampen wou hebben ik ben kwaad op mezelf dat ik me zo in nesten heb gewerkt, Volgend jaar ga ik mee naar Reggae geel, zeker weten, als ik hier onbeschadigd uit raak tenminste. Ondertussen heb ik de ketting los en kan ik naar buiten maar het is nog veel te vroeg het is nog maar elf uur en er is nog veel verkeer op straat en tot overmaat van ramp is er hiernaast een nachtwinkel dus hier zijn altijd voetgangers. Ik zal minstens moeten wachten tot drie uur vannacht voor die winkel sluit.

 

Ik tracht naar buiten te kijken maar zie enkel licht en een stukje auto en plots voel ik iets nat en hoor een vreselijk gegrom een grote hond staat zeverend boven mijn hoofd en kijkt me boos aan, zijn ogen draaien weg, zijn tanden worden zichtbaar en begint te blaffen, ook dat nog! Ik trek mij terug en hoor zijn baasje zeggen wat is er jongen kom mee daar is niks te vinden voor jou.

 

Ik besef plots dat ik hier nog lang niet uit ben!

 

Na een eeuwigheid gaat het licht van de nachtwinkel uit ik ben ondertussen onderkoeld en heet van binnen van woede op mezelf stomme ezel toch. Nu kan ik het rooster dat het keldergat afsluit eindelijk opzij schuiven, maar dat maakt een vreselijk lawaai in de stille nacht. Ik steek mijn hoofd door de opening ja ik ga daar wel doorkunnen, hoop ik maar daar komt weer zo’n late wandelaar met een hond vlug alles op zijn plaats en weer wegduiken. De hond blijft grommend staan maar zijn baasje wil duidelijk vlug naar bed en sleept hem mee uiteindelijk zijn die honden nog beter dan de meeste alarmsystemen.

 

 Bij een tweede poging kan ik mij door de opening wringen maar een gekraak in mijn broek verteld me dat ik geen Blacklight-lampen meer zal hebben. Alle moeite voor niets! Vlug de rooster terugleggen en doen alsof ik mijn veter knoop want daar is weer zo een late of is het een vroege wandelaar. Deze keer groet die man me vriendelijk en zegt goede morgen dus toch een vroege wandelaar.

 

Nu 16 jaar later weet Henk en de Pa nog steeds niet waar die blacklight-lampen  zijn gebleven en hoe die kelderplaat zichzelf heeft los gedraaid.

 

Ik alleen weet wie de uitbreker is, ondanks we elkaar nog wekelijks begroeten vermoeden zij niets hihi.